کاهش شنوایی
کم شنوایی یک ناتوانی جزئی یا کلی در شنیدن است. [5] کم شنوایی ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشد یا در هر زمان پس از آن به دست آید. [6] [7] کاهش شنوایی ممکن است در یک گوش یا هر دو گوش رخ دهد. [2] در کودکان ، مشکلات شنوایی می تواند توانایی به دست آوردن زبان گفتاری را تحت تأثیر قرار دهد ، و در بزرگسالان با تعامل اجتماعی و در محل کار مشکلاتی ایجاد می کند. [8] کاهش شنوایی می تواند موقتی یا دائمی باشد. کاهش شنوایی مربوط به سن معمولاً هر دو گوش را تحت تأثیر قرار می دهد و به دلیل ریزش سلول های موی حلزون است. [9] در برخی از افراد ، به ویژه افراد مسن ، کاهش شنوایی می تواند منجر به تنهایی شود. [2] ناشنوایان معمولاً کم شنوایی دارند و کم شنوایی دارند. [6]
از دست دادن شنوایی ممکن است توسط عوامل مختلفی ایجاد شود ، از جمله: ژنتیک ، پیری ، قرار گرفتن در معرض صدا ، برخی از عفونت ها ، عوارض هنگام تولد ، ضربه به گوش و برخی از داروها یا سموم. [2] یک بیماری شایع که منجر به کاهش شنوایی می شود ، عفونت های مزمن گوش است. [2] برخی از عفونت ها در دوران بارداری ، مانند سیتومگالوویروس ، سفلیس و سرخچه ، نیز ممکن است باعث کاهش شنوایی در کودک شوند. [2] [10] وقتی شنوایی تشخیص می دهد که فرد قادر به شنیدن 25 دسی بل از حداقل در یک گوش نیست ، کاهش شنوایی تشخیص داده می شود. [2] آزمایش شنوایی ضعیف برای همه نوزادان توصیه می شود. [8] کاهش شنوایی را می توان به صورت خفیف (25 تا 40 دسی بل) ، متوسط ??(41 تا 55 دسی بل) ، متوسط ??شدید (56 تا 70 دسی بل) ، شدید (71 تا 90 دسی بل) یا عمیق (بیشتر از 90 دسی بل) دسته بندی کرد. ) [2] سه نوع اصلی کاهش شنوایی وجود دارد: کاهش شنوایی رسانا ، کم شنوایی حسی عصبی و کم شنوایی مختلط. [3]
حدود نیمی از کاهش شنوایی در سطح جهان با اقدامات بهداشت عمومی قابل پیشگیری است. [2] این روشها شامل ایمن سازی ، مراقبت مناسب در دوران بارداری ، جلوگیری از سر و صدای زیاد و پرهیز از داروهای خاص است. [2] سازمان بهداشت جهانی به منظور محدود کردن قرار گرفتن در معرض سر و صدا ، به جوانان توصیه می کند که قرار گرفتن در معرض صداهای بلند و استفاده از پخش کننده های صوتی شخصی را به یک ساعت در روز محدود کنند. [11] شناسایی و پشتیبانی زودهنگام به ویژه در کودکان بسیار مهم است. [2] برای بسیاری از افراد ، سمعک ، زبان اشاره ، کاشت حلزون و زیرنویس مفید است. [2] لب خوانی مهارت مفیدی است که برخی پیشرفت می کنند. [2] دسترسی به سمعک در بسیاری از مناطق جهان محدود است. [2]
از سال 2013 تا حدودی کاهش شنوایی حدود 1.1 میلیارد نفر را تحت تأثیر قرار داده است. [12] در حدود 466 میلیون نفر (5? از جمعیت جهان) و در 124 میلیون نفر دارای معلولیت متوسط ??تا شدید باعث ناتوانی می شود. [2] [13] [14] از بین افراد دارای معلولیت متوسط ??تا شدید ، 108 میلیون نفر در کشورهای کم درآمد و متوسط ??زندگی می کنند. [13] از بین کسانی که کم شنوایی دارند ، این میزان در دوران کودکی به میزان 65 میلیون نفر آغاز شد. [15] کسانی که از زبان اشاره استفاده می کنند و عضو فرهنگ ناشنوایان هستند خود را بیش از یک معلولیت متفاوت می دانند. [16] اکثر اعضای فرهنگ ناشنوایی با تلاش برای درمان ناشنوایی مخالف هستند [17] [18] [19] و برخی در این جامعه به کاشت حلزون گوش با نگرانی نگاه می کنند زیرا این امکان را دارد که فرهنگ خود را از بین ببرد. [20] اصطلاحات کم شنوایی یا کم شنوایی اغلب با تأکید بر آنچه مردم نمی توانند انجام دهند ، منفی تلقی می شوند ، گرچه هنوز هم هنگام اشاره به ناشنوایی در زمینه های پزشکی ، از این اصطلاحات استفاده می شود. [16] [21]